Dag 15: Wandelen bij Mellon Udrigle

Dinsdag 29-7

Het waait. Het wappert, en niet zo’n beetje ook. Op zich niet zo’n punt, ware het niet dat de tent met de kop pal in de wind staat en het dus niet bepaald aangenaam is. Ondanks de stormvaste kwaliteiten van de Roerdomp.. We halen de varioluifel maar vast weg, die vangt de meeste .

We gaan wandelen. We rijden dit keer richting het zuiden naar Mellon Udrigle, een gehuchtje aan zee. Het is nog een flinke trip, meer dan 70km rijden, maar het is oh zo mooi onderweg. Het is een prachtige wandeling die bij een idyllisch strandje begint en dan over de rotsen naar een bergje klimt.









Dan naar de volgende en dan nog een. Tussendoor op en neer langs lage kliffen over de heide. Het is ook hier lekker winderig dus we waaien goed uit..









We dalen af naar een pad wat weer naar het gehuchtje leidt. En lekker ontspannen wandelingetje van zo’n 4km.





Dan weer terug rijden. Zo mooi.





We stoppen nog bij de Corrieshalloch Gorge, een achterlijk diepe kloof waar je naartoe kunt wandelen. Er is een hangbrug overheen en die is eng. Thijs gaat er op en maakt de foto’s zodat ik ook kan zien hoe het er uit ziet. Ik durf niet..







Bij de tent aangekomen waait het nog steeds veel. We worden er erg onrustig en overprikkeld van. We halen de windschermen ook weg, die flapperen me ook te veel. Sterke windvlagen slaan constant tegen de tentdeur.



Die kan dat allemaal prima hebben en geeft geen krimp, maar het maakt lawaai. We gaan maar vroeg naar bed..

Naar volgende dag